Op oudejaarsavond verloor de Antwerpse Renate haar 14-jarige zoon Jack tijdens een tragisch vuurwerkongeval in Rotterdam. Terwijl de stad in feestelijke kleuren baadde en de lucht gevuld was met de knallen van vuurwerk, sloeg het noodlot toe. Ondanks haar immense verdriet blijft Renate vasthouden aan haar standpunt: een vuurwerkverbod is niet de oplossing.
Een jongen met een passie voor vuurwerk
Jack, een jongen met een ongeëvenaarde liefde voor vuurwerk, groeide op met een fascinatie voor knallen en kleurrijke explosies. „Voor Jack hoefde het geen oud en nieuw te zijn om vuurwerk af te steken,” vertelt Renate. „Hij was er het hele jaar door mee bezig.” Het gezin vierde traditioneel de jaarwisseling samen in Rotterdam, waar de straten gevuld zijn met mensen en de festiviteiten tot in de vroege ochtend doorgaan. Voor Jack was dit altijd een hoogtepunt, maar dit jaar eindigde het in een ramp.
Op oudejaarsavond maakte Jack zich met zijn broers klaar om het nieuwe jaar in te luiden bij hun vader in Rotterdam. „Hij was helemaal in zijn nopjes,” herinnert Renate zich. Maar op een trambaan nabij hun woning ging het vreselijk mis. Een stuk vuurwerk ontplofte voortijdig, met een fatale afloop. „Zijn broers en vader hebben alles zien gebeuren. De oudste probeerde hem nog te reanimeren, maar het mocht niet baten,” zegt Renate.
De pijnlijke realiteit
De hulpdiensten arriveerden snel, maar konden niets meer voor Jack doen. Renate kreeg het hartverscheurende telefoontje terwijl ze nog thuis in Puurs was. „Ik reed plankgas naar Rotterdam, maar niets kon me voorbereiden op wat ik daar aantrof,” vertelt ze. Bij aankomst was de situatie hartverscheurend: Jack lag in een tent, omringd door hulpverleners. „Net toen de lijkschouwer Jack meenam, barstte het grote vuurwerk in de stad los. Het was alsof hij afscheid nam. Hij zou het mooi hebben gevonden.”
Een ongeval zonder schuldigen
Renate benadrukt dat niemand schuld treft. „Het was een ongeluk. Niemand—niet de maker, de verkoper, noch Jack—wilde dit.” Volgens haar is het zinloos om een schuldige te zoeken. Jack was voorzichtig en wist veel van vuurwerk. „We hebben er altijd voor gekozen om open met hem te communiceren en hem te begeleiden, in plaats van te verbieden. Verboden maken het juist gevaarlijker.”
Een vuurwerkverbod biedt geen oplossing
Het vuurwerkverbod is al jaren onderwerp van discussie, maar Renate gelooft niet dat het effectief is. „Verbieden duwt vuurwerk alleen maar meer de illegaliteit in,” zegt ze. „Mensen zoeken alternatieven en halen gevaarlijker vuurwerk uit landen zoals Polen of Tsjechië. Jack en ik hadden al besproken dat we daarheen zouden rijden als vuurwerk verboden werd in België.” Ze stelt dat gecontroleerde verkoop veiliger is en dat een verbod averechts werkt.
Meer slachtoffers en schade
Jack is niet het enige slachtoffer van vuurwerk dit jaar. In België verloor iemand vingers, huisdieren raakten gewond en er was veel materiële schade. Maar volgens Renate veranderen deze tragische incidenten niets aan het feit dat een verbod niet de juiste aanpak is. „In gemeenten waar vuurwerk verboden is, wordt het toch afgestoken. Mensen willen knallen en vinden manieren om dat te doen, verboden of niet.”
Reflectie op een tragedie
Jack’s dood laat diepe sporen na in zijn familie. „Zijn broers zijn voor het leven getekend,” zegt Renate. Maar ondanks alles blijft ze geloven in begeleiding en verantwoordelijkheid boven verbieden. „We kunnen dit niet voorkomen door het simpelweg te verbieden. Het is aan ons om verstandig om te gaan met tradities en risico’s.”
Het verlies van Jack en de nasleep daarvan vormen een pijnlijke herinnering aan de risico’s van vuurwerk. Hoe ga jij om met deze traditie? Laat het ons weten in de reacties op Facebook.
