David Lidstone, beter bekend als ‘River Dave’, leidde een uniek en afgezonderd leven in de bossen van New Hampshire. Jarenlang bleef hij verborgen voor de buitenwereld, zijn eenvoudige bestaan geconcentreerd rond een hut die hij zelf had gebouwd aan de oever van de Merrimack-rivier. Maar na 27 jaar kwam er een abrupt einde aan dit stille bestaan, toen een juridisch conflict zijn huis en zijn manier van leven in gevaar bracht.
River Dave kreeg zijn bijnaam niet omdat hij een fervent wildzwemmer was, maar omdat hij bijna drie decennia lang langs de rivier leefde. Zijn leven was eenvoudig, en hij deelde zijn omgeving met niemand anders dan zijn kippen en zijn moestuin. Zijn elektriciteit kwam van zonnepanelen op het dak van zijn hut. Dave was een man van weinig woorden, iemand die zijn dagen vulde met houthakken en zorg dragen voor zijn eigen levensonderhoud. Zijn zelfgekozen isolatie was een gevolg van een leven vol zelfreflectie en een verlangen naar eenzaamheid.
In de eerste jaren deelde Dave zijn afgelegen woning met zijn vrouw, totdat hun relatie strandde. Ondanks hun scheiding zijn ze formeel nog steeds getrouwd. Over hun breuk zei Dave ooit: “Iemand vroeg me eens of ik echt van mijn vrouw hield. Die vraag bracht me in verwarring, want ik besefte dat ik nog nooit echt van iemand had gehouden. Die ontdekking verbaasde me, en dat is een van de redenen waarom ik ervoor koos om als kluizenaar te leven.”
Ontdekking van zijn onderkomen
Dave leefde jarenlang ongestoord, afgezien van af en toe contact met voorbijgangers zoals kajakkers en watersporters. Maar in 2015 veranderde alles toen Leonard Giles, de 86-jarige eigenaar van het land waar Dave’s hut op stond, zijn aanwezigheid ontdekte. Giles vroeg Dave om te vertrekken, maar Dave beweerde dat hij toestemming had gekregen van een familielid van de vorige eigenaar om daar te wonen. Hij kon dit echter niet bewijzen, en weigerde om te vertrekken. Zijn vasthoudendheid leidde uiteindelijk tot zijn arrestatie en gevangenschap.
Vernietiging van zijn hut
Terwijl Dave vastzat, werd zijn hut verwoest door een brand. Hoewel de oorzaak van de brand niet volledig duidelijk is, wordt brandstichting niet uitgesloten. Het lijkt echter waarschijnlijker dat het een ongeluk was, mogelijk veroorzaakt door gereedschap dat werd gebruikt bij het slopen van de hut door de landeigenaar. Voor Dave was de situatie nu drastisch veranderd. Hij verklaarde dat hij niet zou terugkeren naar zijn huis en werd uiteindelijk vrijgelaten uit de gevangenis.
Een nieuw begin
Tot zijn verrassing kreeg Dave hulp en steun van mensen die zijn verhaal hadden gehoord. Dankzij een indrukwekkende inzamelingsactie, en vooral door een genereuze donatie van een miljardair ter waarde van $180.000, hoeft de 81-jarige zich geen zorgen te maken over dakloosheid. De steun van zoveel mensen overweldigde hem. “Ik heb mijn hele leven hard moeten werken,” zegt Dave, “en nu krijg ik zoveel steun.”
Hoewel Dave nog niet weet waar zijn toekomst ligt, weet hij zeker dat hij niet opnieuw als kluizenaar zal leven. “De maatschappij zou dat niet toestaan,” zegt hij. “Er kwamen steeds meer mensen langs, en ik kon ze niet vermijden. Misschien heb ik te lang dingen vermeden die ik eigenlijk nodig had. Ik ben nooit geknuffeld of gekust in mijn jeugd, maar nu herken ik de liefde om me heen die ik vroeger miste.”
Met deze nieuwe inzichten en steun lijkt Dave klaar voor een nieuw hoofdstuk in zijn leven, een hoofdstuk waarin hij niet langer verborgen hoeft te blijven. Wat vind jij van Dave zijn avontuur? Deel het met ons in een reactie op Facebok.