Een trampoline in de tuin lijkt een ideaal idee voor veel gezinnen. Kinderen kunnen er uren op springen, salto’s maken en hun energie kwijt. Het is dan ook niet verrassend dat veel ouders besluiten een trampoline aan te schaffen; het houdt de kinderen buiten, in beweging en biedt hen eindeloos vermaak. Een win-win situatie voor het hele gezin, zou je zeggen. Maar wat als dit speeltoestel voor de buren juist een bron van overlast wordt? Dit is precies wat Anja overkwam toen haar buren een trampoline neerzetten. Haar rustige tuin veranderde plotseling in een lawaaierig speelterrein, en de situatie liep compleet uit de hand.
Het grote gevaarte in de tuin
Anja kan zich nog goed herinneren hoe de trampoline in de tuin van haar buren werd opgezet. “Ik zag hoe het speeltoestel in de tuin werd opgebouwd door zijn vader. Een lelijk, groot ding dat zowat het halve tuinoppervlak in beslag neemt, maar goed. Dat is iets waar ik vooral last van heb als ik vanaf mijn slaapkamer bij hun de tuin in kijk.” Het enorme apparaat domineerde de tuin van haar buren en was onmogelijk te negeren. Toch was het niet alleen het uiterlijk van de trampoline dat Anja dwarszat. Het echte probleem begon toen de kinderen het nieuwe speeltoestel in gebruik namen.
Het onvermijdelijke lawaai
“Met enige regelmaat spelen de kinderen van de buren op dat ding,” vertelt Anja. “Daarbij wordt er flink geschreeuwd, gegild en gelachen. Als ze op de trampoline staan en in de tuin zien zitten tijdens het springen, dan roepen en zwaaien ze ook de hele tijd. Bloed irritant!” Voor Anja en haar gezin werd het vrolijke gekrijs van de kinderen een bron van ergernis. De trampoline stond dicht bij haar terras, en het constante geluid maakte het onmogelijk om nog rustig van de tuin te genieten. “Zelfs tot op het punt dat we amper nog op onze eigen veranda kunnen zitten, omdat je de hele tijd de kinderen hoort.”
Een verzoek om rust
Na een week van voortdurende overlast besloot Anja de situatie te bespreken met haar buren. Ze stapte naar hen toe met het vriendelijke verzoek om de trampoline weg te halen, in de hoop dat dit het probleem zou oplossen. Helaas kreeg ze geen begripvolle reactie. “Ze hebben dit echter geweigerd. De buurman zei letterlijk dat we dan maar oordoppen moesten kopen, als het geluid van spelende kinderen ons al teveel wordt.” Wat begon als een rustig verzoek, veranderde al snel in een conflict. De sfeer tussen de buren verslechterde, en uiteindelijk moest zelfs de wijkagent erbij worden gehaald. Desondanks bleef de trampoline staan.
Een oplossing ver weg?
Nu de situatie muurvast lijkt te zitten, vraagt Anja zich af wat ze nog kan doen. “Wat moeten we nu doen? Ik ben bijna in staat om dat ding midden in de nacht onklaar te maken, maar dan weten ze precies wie de schuldige is.” Anja weet niet zeker of zij zelf te ver gaat met haar frustratie. Is het normaal om zich zo te ergeren aan de trampoline, of staan haar buren in hun recht? De situatie roept vragen op over burenrechten en de grenzen van wat acceptabel is qua geluidsoverlast.
De situatie van Anja is helaas niet uniek. Speeltoestellen zoals trampolines kunnen veel plezier brengen, maar ook spanningen veroorzaken tussen buren. Heb jij ooit te maken gehad met geluidsoverlast door de buren? Wat zou jij doen in een situatie zoals die van Anja? Laat het ons weten door een reactie op Facebook achter te laten.
