Op Moederdag ontvangt de jonge Amerikaan Cole Shinsky een bijzonder symbool van zijn overleden moeder. Je kunt hier meer lezen.
Onze moeder staat altijd voor ons klaar en we dragen haar in ons hart – ook als ze al lang niet meer is. Net op tijd voor Moederdag ontvangt de jonge Amerikaan Cole Shinsky een bord van zijn overleden moeder dat zo ongelooflijk is dat hij het met internet moet delen.
Wanneer iemands eigen ouders overlijden, brengt dit de meeste mensen volledig van het spoor. Het is echter bijzonder pijnlijk als de moeder of vader te vroeg overlijdt. Dan valt er een donkere schaduw die nooit helemaal zal verdwijnen over het hele leven van de getroffen persoon.
Dit is wat er gebeurde met Cole Shinsky, die als kleine jongen een zware klap van het lot kreeg. Negen jaar geleden stierf zijn moeder, wat een diep litteken op zijn hart achterliet . Zelfs vandaag de dag, in moeilijke tijden, wordt de vroege dood van Cole’s moeder pijnlijk gevoeld.
Cole voelt zich momenteel behoorlijk slecht. Hij lijdt aan schouderpijn, die hij waarschijnlijk heeft gekregen vanwege zijn positie als werper in het honkbal. Hij heeft ook veel problemen op zijn universiteit die hem veel problemen bezorgen. Hij had dringend behoefte aan wat aanmoediging die alleen een moeder kon geven.
Dan gebeurt er op Moederdag iets geweldigs: “Ik was net aan het vissen bij mijn tante. Ze liep langzaam naar me toe, met iets in haar holle handen,’ zegt Cole.
Met tranen in haar ogen zei zijn tante tegen hem: ‘Raad eens wie ons kwam bezoeken.’ Toen opende ze haar handen. Een kleine gele vlinder zat rustig op haar handpalm. Ze overhandigde het aan Cole, die vervolgens langzaam het huis van zijn tante binnenliep.
Hij legde in een post uit welke speciale betekenis een gele vlinder voor Cole heeft:”Dat is ongelooflijk. Mijn moeder stierf negen jaar geleden en had het er altijd over hoe ze op een dag in een gele vlinder zou veranderen. Negen jaar lang komen haar woorden in mijn gedachten als ik een gele vlinder zie, maar ik ben nooit dichtbij genoeg gekomen om er een aan te raken. Vandaag…is dat gebeurd. Fijne Moederdag mam.”
De vlinder zat een tijdje op Cole’s arm en klom langzaam op zijn schouder. Na een paar minuten ging Cole naar de deur. De vlinder bleef een paar minuten op zijn schouder hangen en vloog toen pas weg.