Lessen uit het verleden
Ghislaine’s eigen ervaringen met pesten hebben een diepe indruk op haar achtergelaten. Jarenlang droeg ze het gewicht van de overtuiging dat het pesten haar eigen schuld was, een misvatting die ze pas na veel therapie kon loslaten. Deze pijnlijke herinneringen vormen nu de basis van haar opvoedkundige filosofie. Ze wil niet dat haar kinderen door dezelfde onzekerheden en angsten worden geplaagd. Vooral haar oudste zoon, wiens goedheid en zachtaardigheid hem kwetsbaar maken, heeft haar ertoe aangezet hem te leren zich mondeling en indien nodig fysiek te verdedigen.
Terugvechten: een noodzakelijke vaardigheid
Het meest onthullende moment in Ghislaine’s opvoedkundige reis kwam toen haar oudste zoon op school werd geslagen. Dit incident bevestigde haar overtuiging dat het essentieel is voor haar kinderen om te weten hoe ze zichzelf kunnen beschermen. Ondanks de adequate reactie van de school, benadrukt Ghislaine thuis dat terugslaan een optie is als ze fysiek worden aangevallen. Haar doel is niet om geweld te promoten, maar om haar kinderen voor te bereiden op een wereld die niet altijd vriendelijk is.
Ghislaine’s verhaal is niet alleen een getuigenis van haar persoonlijke groei en veerkracht, maar ook een krachtige herinnering aan het belang van zelfverdediging in de opvoeding. Terwijl de maatschappij blijft debatteren over de beste manieren om kinderen groot te brengen, biedt Ghislaine’s aanpak een uniek perspectief op hoe ervaringen uit het verleden kunnen leiden tot een sterke en zelfverzekerde toekomst voor onze kinderen.