Het is een sombere realiteit die velen van ons liever niet onder ogen zien: de laatste levensfase, die een tijd van rust en verzorging zou moeten betekenen, ontaardt voor sommigen in een strijd tegen verwaarlozing. Dit is de dagelijkse gang van zaken in Kalorama, een verpleeghuis gelegen in het pittoreske Berg en Dal. Een recent onderzoek, uitgevoerd door De Gelderlander, legt een schrijnende situatie bloot. Personeelstekorten hebben de zorgkwaliteit ernstig aangetast. Ontluisterende verhalen van zowel medewerkers als familieleden schilderen een beeld van diepe triestheid en verwaarlozing. Medewerkers keren huiswaarts met tranen in hun ogen, in onzekerheid over wat ze de volgende dag zullen aantreffen.
De hartverscheurende ervaring van Beppie Noevers
Beppie Noevers, een 65-jarige vrouw, is overweldigd door emotie wanneer ze spreekt over de laatste maanden van haar 83-jarige moeder Joke in Kalorama. Dagelijks reed ze vanuit Limburg naar het verpleeghuis, getuige van de hartverscheurende omstandigheden waaronder haar moeder leed. De verhalen van Beppie over de verwaarlozing – haar moeder die urenlang zonder zorg bleef – zijn illustratief voor de ernst van de problemen binnen Kalorama. Joke’s overlijden werd door Beppie ervaren als een bitterzoete verlossing van de onmenselijke behandeling die ze onderging.
Lees dit ingrijpend verhaal verder op de volgende pagina.