Op mijn 24e bevind ik me in een relatie met mijn 28-jarige vriend, die moslim is. Hoewel zijn religieuze achtergrond in het begin van onze relatie geen grote rol leek te spelen, is dat recentelijk veranderd. We wonen in Nederland en hadden nooit gedacht dat onze culturele verschillen een probleem zouden vormen. Tot voor kort leek alles in harmonie te verlopen.
Een onverwachte wending
Onlangs kwam mijn vriend met een verzoek dat als een donderslag bij heldere hemel kwam. Hij vertelde me dat ik, zodra we verloofd zijn, een hoofddoek moet dragen om mijn haar te bedekken. Dit was voor mij een schok. Ik ben altijd trots geweest op mijn lange, golvende haar, en het idee om dit te verbergen met een hoofddoek past absoluut niet bij mij.
Wat het nog ingewikkelder maakt, is dat hij me aan het begin van onze relatie had verteld dat deze traditie voor hem niet belangrijk was en dat ik nooit een hoofddoek zou hoeven dragen. Maar nu lijkt het erop dat hij van gedachten is veranderd.
Een verhitte discussie
Gisteren liep deze kwestie volledig uit de hand. We kregen een flinke ruzie over zijn eis en de verwachtingen van zijn familie. Zijn ouders willen graag dat we ons verloven, en volgens hen hoort het dragen van een hoofddoek daar nu eenmaal bij.
Dit leidde tot een verhitte discussie tussen ons. Uiteindelijk barstte ik uit: “Ik draag dat ding pas als jij je voorhuid terug laat groeien!” Na die opmerking vertrok hij zonder iets te zeggen naar zijn ouderlijk huis, en sindsdien heb ik niets meer van hem gehoord.
Is er een oplossing?
Ik sta vastberaden in mijn besluit: ik zal geen hoofddoek dragen. Als dat betekent dat onze verloving niet doorgaat, dan moet dat maar zo zijn. Het is moeilijk, want ondanks deze ruzie die nog maar 24 uur geleden plaatsvond, mis ik hem enorm. We hebben anderhalf jaar lang een goede relatie gehad, zonder noemenswaardige ruzies, en we hadden zelfs plannen om samen te gaan wonen na onze verloving. Dit alles maakt het des te pijnlijker.
Culturele en religieuze verschillen
Ik ben niet van plan om me tot zijn religie te bekeren, en dat heeft hij altijd geweten. Zijn moeder leek er geen probleem mee te hebben, en zijn vader heeft er nooit iets over gezegd. Ik ben christelijk en dat blijf ik. Mensen om me heen suggereren dat zijn familie achter het idee van de hoofddoek zit. Hoewel ik dat niet zeker weet, lijkt het me mogelijk. Als dat zo is, hebben ze het goed verborgen gehouden, want er is nooit over gesproken.
Zijn familie is drie generaties geleden naar Nederland geëmigreerd. Hijzelf is nog nooit in Libië geweest, het land van zijn overgrootouders aan vaderskant. Over de familie van zijn moeder weet ik weinig. Dit alles maakt de situatie ingewikkeld en ik vraag me af of ik fout zit door mijn grenzen te stellen.
Nu zit ik met de vraag: ben ik verkeerd door voet bij stuk te houden en te weigeren een hoofddoek te dragen, of moet ik meer begrip tonen voor zijn achtergrond en tradities? Wat zou jij doen in mijn situatie? Laat het ons weten door een reactie op Facebook achter te laten.
