Een gezin dat twee decennia geleden door een onvoorstelbaar voorval uit elkaar werd gerukt, heeft eindelijk weer de weg naar elkaar gevonden. Het verhaal neemt zijn aanvang in 1999, een jaar dat voor de familie Gorina op een nachtmerrie leek uit te lopen. Yulia Gorina, op dat moment slechts vier jaar oud, was met haar vader Viktor Moiseenko op reis met de trein door Wit-Rusland, toen het ondenkbare gebeurde. Viktor, die even zijn ogen sloot, ontwaakte tot de ontdekking dat zijn dochter verdwenen was. Dit was het begin van een lange en emotionele zoektocht die het gezin op de proef stelde, maar nooit hun hoop deed vervagen.
Verdwijning in een oogwenk
Het noodlot sloeg toe op een dag in 1999, toen Yulia en haar vader zich aan boord bevonden van een trein, zich nietsvermoedend van enig kwaad. Viktor Moiseenko viel in slaap en bij zijn ontwaken was Yulia nergens te bekennen. Het incident zette een reeks zoekacties in gang, geleid door wanhopige pogingen van zowel Viktor als Yulia’s moeder, Lyudmila, om hun dochter terug te vinden. Lyudmila herinnert zich hoe ze dagen achtereen dezelfde treinroute aflegden, hopend op enig spoor van hun verloren dochter. Dit toont de onbreekbare hoop en vastberadenheid van een gezin in nood.
Lees de afloop van dit verhaal verder op de volgende pagina.
