Op onderzoek bij de university of michigan medical school
Een onderzoeksteam van de University of Michigan Medical School heeft zich toegelegd op het onderzoeken van de hersenactiviteit van mensen met bijna-doodervaringen. Met behulp van elektro-encefalografie (EEG) observeerden ze de hersenactiviteit van vier comateuze patiënten die uiteindelijk bezweken aan complicaties na een hartstilstand.
De opvallende bevinding was een verhoogde interhemisferische connectiviteit bij twee patiënten vóór hun dood. Deze toegenomen verbindingen tussen verschillende hersengebieden hebben invloed op herinneringen, perceptie en informatie-integratie. Intrigerend genoeg werden ook verhoogde gammagolven waargenomen, geassocieerd met intellectuele taken zoals hoofdrekenen, lezen en creatief denken.
Gammagolven en intense hersenactiviteit
De verhoging van de hartslag en gammagolven in de zogenaamde “hete zones” van de hersenen werd vastgesteld. Gammagolven zijn normaal geassocieerd met intellectuele activiteit en waren in dit geval intens aanwezig tijdens de latere fasen, kort voor de dood. Deze gebieden, betrokken bij dromen en hallucinaties, bleken opvallend actief.
Onthullingen over onze hersenen bij het naderen van de dood
De onderzoeksresultaten onthullen dat onze hersenen actief blijven werken wanneer we het einde naderen. Mensen die bijna-doodervaringen hebben gehad, delen vergelijkbare droomachtige scenario’s, ongeacht de oorzaak, zoals een verkeersongeval, operatie, neurologische aandoening, hartprobleem of zelfs meditatie. Het hoogste tempo van onze hersenen tijdens dromen en hallucinaties zorgt ervoor dat verschillende delen intensiever samenwerken, wat leidt tot het oproepen van herinneringen, informatieverwerking en versterkte perceptie.
BDE: Geen bovennatuurlijk fantasma, maar neurologische realiteit
Bijna-doodervaringen blijken geen bovennatuurlijke verbeelding te zijn, maar eerder ernstige neurologische aandoeningen. Terwijl de mysteries rond BDE langzaam worden ontrafeld, blijven onderzoekers gefascineerd door de diepgaande connectie tussen onze hersenen en de ervaringen tussen leven en dood. De grens tussen het fysieke en het transcendente blijkt complexer dan ooit gedacht
