Benthe is 52 jaar en heeft recent een compleet nieuwe rol in haar leven gekregen: die van oma. Ondanks de liefde voor haar kleinzoon, Jayden, voelt deze titel voor haar als een vreemde jas. Ze ziet zichzelf niet in het traditionele beeld van een oma passen en worstelt met de gedachte om die rol te vervullen. Haar gevoel van vitaliteit en jeugd botst met het idee van het grootmoederschap, zo sterk zelfs dat ze haar dochter heeft gevraagd om Jayden aan te leren haar bij haar voornaam te noemen in plaats van ‘oma’. Dit verzoek valt echter niet in goede aarde bij haar dochter, Evelien, die wil dat haar zoon Benthe gewoon als ‘oma’ aanspreekt.
Een onverwachte verandering
Toen Benthe te horen kreeg dat ze oma zou worden, was haar eerste reactie verbazing. Op 50-jarige leeftijd voelde ze zich nog te jong voor die rol. Hoewel veel vrouwen van haar leeftijd de grootmoederschapsrol met open armen lijken te omarmen, voelde Benthe zich allesbehalve klaar voor dit nieuwe hoofdstuk. Ze kon zich niet identificeren met het klassieke beeld van een oma; het leek zo ver verwijderd van wie ze dacht te zijn.
Toch veranderden haar gevoelens geleidelijk toen ze samen met haar dochter naar de echo ging. Het zien van haar kleinzoon op het scherm raakte haar diep en bracht tranen in haar ogen. Maar zelfs toen bleef ze worstelen met de gedachte aan haar nieuwe titel. In gesprekken met haar beste vriendin, die zelf ook op jonge leeftijd oma werd, vond Benthe enige herkenning. Haar vriendin koos ervoor om haar eigen leven te blijven leiden, zonder dat de rol van oma haar definitie werd. Benthe besloot hetzelfde pad te volgen.
Een bijzondere band met Jayden
Nu, twee jaar later, geniet Benthe enorm van de momenten met haar kleinzoon Jayden. Ze zijn onafscheidelijk en brengen veel tijd samen door, waarbij Benthe hem op haar eigen manier opvoedt. Ze houdt vast aan haar eigen levensstijl en volgt niet altijd strikt de opvoedingsrichtlijnen die haar dochter Evelien meegeeft. In haar ogen is het belangrijk dat Jayden onderdeel wordt van haar dagelijks leven, maar dat moet volgens haar wel op haar eigen voorwaarden.
Ondanks de vreugde die ze uit haar tijd met Jayden haalt, is er één ding dat steeds blijft wringen: de manier waarop hij haar aanspreekt.
De kracht van een naam
Voor Benthe heeft het woord ‘oma’ een lading die ze moeilijk kan accepteren. Ze associeert het met ouderdom en een beeld van zichzelf dat ze niet herkent. Het voelt voor haar als een etiket dat niet bij haar past, alsof het haar jongere, vitalere zelf ontkent. Daarom stelde ze voor om Jayden haar gewoon bij haar voornaam te laten noemen.
Maar dit voorstel werd niet goed ontvangen door Evelien. Ze is van mening dat haar zoon zijn grootmoeder moet aanspreken zoals dat hoort: als ‘oma’. Dit verschil van mening heeft de afgelopen tijd tot spanningen geleid tussen Benthe en haar dochter. Evelien is vastbesloten en wil niet dat Jayden zijn oma bij haar voornaam noemt. Voor Benthe is dit echter een probleem dat ze moeilijk kan loslaten. Ze vraagt zich af hoe ze op een goede manier met deze situatie kan omgaan, zonder de band met haar dochter te beschadigen.
Heb jij ooit te maken gehad met een soortgelijke situatie? Kun je je inleven in Benthe’s wens om haar identiteit als jonge, energieke vrouw te behouden, of begrijp je Evelien’s standpunt dat haar zoon zijn grootmoeder ‘oma’ moet noemen? Hoe zou jij omgaan met een dergelijk dilemma binnen je eigen familie? Laat het ons weten door een reactie op Facebook achter te laten.
